Groeien is in het onbekende stappen, telkens weer.

Onbekend terrein

Als ik een dag op kantoor werk, stap ik ‘s morgens in mijn auto en rijd ik weg. Ik ken de weg en rijd zonder na te denken de route. Dat is anders wanneer ik een dagje op stap ga met mijn kinderen. Ik zoek wat leuks uit om te doen, in de vakantie bijvoorbeeld, en stel mijn navigatie in. In een vreemde stad ben ik op onbekend terrein geconcentreerd aan het rijden en houd ik naast de navigatie alles in de gaten, alle straatjes, borden en kijk rond. Het gaat niet op de automatische piloot. Soms moet je toch zoeken omdat de weg die je moest nemen is opgebroken. Ik stap dan al snel uit, heb geen zin om eindeloos rondjes te rijden en ga gewoon aan iemand de weg vragen.
Gisteren ben ik gestart met een internationaal certificeringstraject. Naast de coachopleiding die ik al heb gedaan wil ik mijzelf graag verdiepen en nog meer leren. De opleiding met een leeromgeving waarop ik inlogde was onbekend terrein. Allemaal nieuwe straatjes, veel borden. En ook zo’n eerste lesavond is weer spannend, de richting is bekend maar hoe ga ik er komen? Gelukkig zijn er genoeg mede studenten om straks tussentijds de weg aan te vragen.
Ook in je leven kun je soms op onbekend terrein terecht komen. Het is jaren prima gegaan, je reed op de bekende wegen. Maar nu heb je een afslag genomen en weet je even niet meer welke route je moet nemen. Blijf je rond rijden of stap je uit en vraag je om hulp?

Schitteren

Om meteen maar met de deur in huis te vallen: ik hou van sieraden. Ringen, armbandjes, oorbellen, allemaal leuk. Niet alleen duur spul, ook gewone kraalarmbandjes in een kleur die zo leuk bij je outfit passen, het liefst meerdere bij elkaar. Maar ik ben ook gehecht aan het gouden armbandje dat ik van mijn ouders kreeg toen ik 18 werd. Al die armbandjes bij elkaar schitteren!
Schitteren, een mooi woord en een definitie hiervan is: bewegend licht uitstralen. En dat zit ‘m natuurlijk niet in de sieraden die je draagt. Leuk van buiten maar hoe is het van binnen? Schitter jij? Straal jij dat licht uit? Hoe vaak gebeurt het niet; iemand maakt een opmerking en je gaat twijfelen aan jezelf. Niks geen geschitter, dat zit dan opeens diep weggestopt. Misschien word je zelfs somber van die ene opmerking.
In ieder van ons zit goud waardoor je gaat schitteren, misschien ben je het kwijt geraakt door alles wat je hebt meegemaakt. Misschien heb je nooit ècht geschitterd. Je leven wordt echt mooier en ook dat van de mensen om je heen. Sta eens stil en ga op zoek om te kijken waardoor jij kan gaan schitteren.
Wil jij ontdekken hoe jij jouw bewegende licht kunt uitstralen? Ik wil je helpen ontdekken, neem contact met me op voor een vrijblijvend gesprek.

Intuïtie

Afgelopen weekend ging ik met een paar vriendinnen eten in Rotterdam. We waren benieuwd naar dit restaurant. We meldden ons bij de ingang en werden niet hartelijk ontvangen. Na de nodige checks, die nu nodig zijn, mochten we ook nog niet doorlopen en er werden vreemde vragen gesteld. Door de personeelsleden werd er gecommuniceerd buiten ons om. Het voelde vreemd aan maar we gingen toch naar binnen. Opnieuw werden we niet prettig en onaardig behandeld.
Het was een korte ervaring, want we zijn daar weggegaan en hebben ons hardop afgevraagd wat ons toch overkwam. Er was iets opvallends, we hadden allemaal meteen een raar gevoel toen we daar waren. Dat onderbuikgevoel, onze intuïtie, zei ons allemaal hetzelfde: hier moeten we niet zijn.
Intuïtie is een ongrijpbaar fenomeen, het is niet te beredeneren en sommigen vinden het daarom onzin. Het is vaak onderschat, maar een hele mooie aanvulling op je verstand. Sommige beslissingen neem je, niet onderbouwd op je verstand, snel en puur op intuïtie. Ook in een niet acute situatie is het goed om naast ons verstand te luisteren naar wat ons lichaam ons vertelt. Luister jij naar je intuïtie?

Geknakt riet

In de sloot naast mijn kantoor stond het riet de afgelopen nazomer weken zachtjes te ruisen in de wind. Nu het herfst is geworden en het harder waait en regent, zwiept het riet hard heen en weer. Sommige stengels hangen net boven de sloot en anderen zijn zelfs geknakt door de harde wind.
Jij kan al lange tijd met alle zomerse winden zijn meegewaaid. Het gaat al heel lang goed het was lang zonnig, soms waaide het hard soms zachtjes. Ja, je hing soms even voorover maar je kwam altijd weer overeind. Of ben jij degene die nu geknakt is en het even niet meer weet?
Wist je dat als het riet geknakt is, de worstelstok gewoon nog doorgroeit en zich vertakt? Door het geknakte riet even goed te snoeien krijgen ook jonge scheuten weer volop ruimte om te groeien. Dus als je nu even geknakt bent, je bent er nog! En je wortelstokken zijn stevig verankerd!
Je heb elke dag weer de keuze om je mee te laten voeren de wind, je bladeren in het water te laten hangen of actie te ondernemen en je te laten snoeien. En je zult weer gaan groeien!
Voor meer informatie zie www.motivare.nu.

Onrustig

Misschien ken je het wel, je gaat iets nieuws doen en je wilt het meteen kunnen. Toen ik ging hardlopen wilde ik meteen 5 kilometer achter elkaar lopen. Dat lukte natuurlijk niet, eerst opbouwen met wandelen en dan stukjes hardlopen. Het duurde wel een tijdje voordat het lukte om het hele rondje hard te lopen zonder tussendoor te wandelen. Toen ik jaren geleden bij mijn huidige werkgever kwam werken mopperde ik dat ik binnen een week nog niet alles wist… onrustig en ongeduldig.
Ook nu ik zelfstandig aan de slag ben gegaan komt het weer, die onrust en het ongeduld. Schiet je er iets mee op? Ik zou toch inmiddels beter moeten weten.
In onze woonkamer staat een plant met van die mooie grote bladeren. In het begin lukte het niet zo met die plant. Twee bladeren gingen hangen, die heb ik er afgeknipt. Maar nu komt er toch een nieuw blad, het gaat goedkomen met die plant. Maar, wat duurt het lang voordat dat blad uitgerold is en verder gaat met groeien! Die plant maakt zich niet druk, is niet onrustig en groeit op zijn eigen tempo. Ik wist wel dat ik veel van de natuur kon leren maar vandaag werd ik er weer even aan herinnerd, groeien gaat niet op commando.
En jij, neem jij rustig de tijd om te groeien?